ISO 10545-3

این استاندارد، روشهايی برای تعيين جذب آب، تخلخل ظاهری، دانسيته نسبی ظاهری و دانسيته بالك كاشی‌های سراميكی معرفی می‌نمايد.

در سال 2018 پس از اینکه به این نتیجه رسیدند که این نوع جذب آب دارای خطای زیادی می باشد، این روش در  استاندارد 10545-3 ISO ویرایش ۲۰۱۸، منسوخ گردید و تنها روش خلاء مورد استفاده قرار می‌گیرد.

امروزه روش غوطه‌وری تحت خلاء یکی از مهم‌ترین روش‌های بررسی جذب آب می‌باشد که شیوه آزمون به شرح ذیل است:

كاشی‌ها را به صورت عمودی بدون برخورد با يكديگر درون اتاقك خلاء قرار داده می‌شوند فشار را به اندازه ۵ ± ۹۱ کیلو پاسکال تخلیه می‌نمایند و به مدت 30 دقيقه در همان حالت نگه داشته می‌شود سپس در حالی كه هم چنان شرایط خلاء برقرار است ، به آرامی اجازه ورود آب به درون كاشی‌ها را می‌دهند تا ۵ سانتی‌متری روی كاشی‌ها را آب بگيرد. سپس خلا را آزاد می کنند و اجازه داده می شود تا  كاشی‌ها به مدت 15 دقيقه زير آب قرار داشته باشند . یک پارچه میکروفیبر خشک باید با آب اشباع شود معادل دو برابر وزن خشک آن (مثلاً یک پارچه ۵۰ گرمی با 100 گرم آب اشباع شده است). سطح پارچه میکروفیبر باید حداقل معادل ۶۵٪ از کل سطح نمونه‌های آزمایش شده باشد (به عنوان مثال، پنج نمونه ۲۰× ۲۰ سانتی متری به سطح پارچه میکروفیبر ۱۳۰۰سانتی متر مربع یا بیشتر نیاز دارند. ممکن است از چندین پارچه میکروفیبر برای برآوردن حداقل ناحیه مورد نیاز استفاده شود. وزن کردن باید بلافاصله پس از فرایند خشکایش انجام شود.

BI_a یعنی جذب آب کاشی پرسلانی زیر ۰/۵ درصد می باشد.

BI_b یعنی جذب آب کاشی پرسلانی بین ۰/۵ تا ۳ درصد می باشد.